کتاب:قدرت بیان / نویسنده :برایان تریسی / مترجم: پروین اقایی

خانم ها و اقایان ما هم در جستجوی طلا هستیم. امکانات بالقوه ای که در اختیار ما هستند نا محدودند. بیایید دانشمان را با هم دیگر تقسیم کنیم,
بیشتر جستجو کنیم, بیشتر تلاش کنیم و تا زمانی که موفق نشده ایم, تسلیم نشویم.

کاری کنید که دیگران احساس کنند مهم هستند.
نگاه کردن , سر تکان دادن و لبخند زدن به صورت تحسین امیز می تواند باعث شود افراد فکر کنند ارزشمندتر و مهم تر هستند, شما را دوست داشته باشند و در اینده از چیزی که ارائه می کنید حمایت کنند.
 

انديشه های متي / برتولت برشت / مترجم: بهرام حبيبي

مواظب باشيد كه بنده ی ايده آل ها نشويد وگرنه به زودی نوكر موعظه گران خواهيد شد...!

 رفتن به جايی را كه با رفتن به آن نمی رسيم بايد ترك كنيم و بحث درباره ی موضوع هايی كه با بحث كردن فيصله نمی يابند را بايد كنا
ر بگذاريم و انديشيدن درباره ی مسايلی كه با انديشيدن حل نمی شوند را بايد از سر دور كنيم...!
 

کتاب آتش خاموش / نویسنده : سیمین دانشور

آنشب تا صبح نخوابید. سرش درد میکرد. در مغزش هیاهوی سختی برپا بود. فکرهای نامرتب، اندیشه های درهم و برهم به او هجوم می آورد و نزدیک بود خوردش کند. یک پشیمانی، سخت جانش را میسوخت. میدید عمر بدی در پیش دارد. میدید بهترین سرمایه اش یعنی جوانی بزودی از بین خواهد رفت و زیباییش هم به دنبال آن، و پس از آن چه خواهد کرد؟ سرنوشت زنان هوسباز از نظرش میگذشت.

 میدید پیری، مرض، تنگدستی، بدنامی در انتظار اوست. با خود گفت اینچنین عمر قابل زیست نخواهد بود و مرگ در اینصورت راحتی است. حساب کرد دید دیگر زیباییهای جهان برای او ارزشی نخواهد داشت. بعد از اندیشه ی بسیار با خود گفت باید مرد. زیرا من طاقت تحمل سختی را نخواهم داشت.

من نخواهم توانست عمر را با آن کیفیت بسر برم. من جرات و شجاعت تحمل بدبختی را نخواهم داشت. آینده موضوع مهیبی است که پشت من از اندیشه آن میلرزد. باید رفت... 
 

غروب بتان / نویسنده: فردریش ویلهلم نیچه / مترجم:مسعود انصاری

 وقتی آدمی از حیث اخلاقی رو به پستی گذاشت، البته کارش به سر آمده است، به جای آنکه با راستی بگوید: (دیگر چیزی نمی خواهم) درواقع دروغی اخلاقی از زبان کسی گفته است که روبه پستی دارد:(چیزی با ارزش وجود ندارد ،زندگی به هیچ نمی ارزد). چنین داوری کردن به خطر بزرگی می انجامد، گونه ای کنش واگیر است، سراسر چنین گیتی بیماری را، جهانی بیمار از مردم را، رویش گونه ای رستنی استوایی از باورها- خواه مذهبی، چه فلسفی (شوپنهاور) فرو می پوشاند. گاه برآمدن چنین درختان زهرآگین و رسته بر پلیدی و خاکروبه ها، تا سده ها، زندگی را با گندابی خویش زهرآگین می کند

کتاب : رویای تبت / نویسنده : فریبا وفی

تو بودی که بعدها گفتی هیچ چیز تضمین ندارد و رابطه آدم ها یخچال و لباسشویی نیست که گارانتی داشته باشد. یک روز هست و یک روز نیست و اگر کسی تضمینی بدهد دروغ گفته است...!

... وقتی آدم به چیزی که می خواهد نمی رسد، زی
اد دور نمی رود. همان حوالی پرسه می زند و به آشناترین چیز نزدیک به او، شبیه او چنگ می زند...!

... فکر می کردم آدم ها همان طور که آمده اند، می روند. نمی دانستم که نمی روند. می مانند. اثرشان می ماند حتی اگر همه چیزشان را هم با خودشان بردارند و بروند...!

... زندگی کردن را به ما یاد نداده اند. در مورد کائنات می توانیم ساعت ها حرف بزنیم ولی از پس ساده ترین مشکلات زندگی مان بر نمی آییم. بزرگ شده ایم ولی تربیت نشده ایم...!

... مردهای من عاشق نمی شدند. دم دست بودند ولی مال من نبودند. با آمدنشان این حس گزنده به سراغت می آمد که یک روز می روند و وقت رفتنشان می دانستی مرده هایی هستند که توانایی فکر کردن به بازمانده ها را ندارند...!


برنده جایزه بنیاد هوشنگ گلشیری برای رمان ۱۳۸۴
برنده لوح تقدیر هفتمین دوره ی جایزه ی مهرگان ادب ۱۳۸۵
 

کتاب : پس از جنگ / نویسنده : ویکتور هوگو

پدرم آن جنگجوی دلیرمرد، شامگاه یکی از روزهای جنگ، با لبخندی شیرین و به همراه سواری شجاع و خوش اندام، سوار بر اسب، میدان مالامال از کشتگان جنگ را می پیمود. صدای ضعیفی از دل تاریکی شب به گوش رسید، صدای یکی از اسپانیایی های شکست خورده و فراری بود که خود را با رنج و مشقّت به کنار جاده می کشاند، زخمی، خونین و رنگ پریده بود. مثل محتضران خرخر می کرد و پیوسته می گفت: آب، آب به من رحم کنید.

پدرم از دیدن آن منظره ی رقّت بار متاثّر شد، قمقمه ی آب را از کنار زین اسبش برداشت، به سوار همراهش داد و گفت: بده این زخمی بینوا تا بنوشد.
در همان لحظه ای که سوار به سوی مرد زخمی خم شد تا قمقمه را به او بدهد سرباز اسپانیایی که از نژاد عرب بود تپانچه را کشید، فریادی برآورد و با قدرت پیشانی پدرم را نشانه گرفت و شلّیک کرد. کلاه پدرم افتاد و اسبش شیهه کشید. سپس پدرم گفت: مهم نیست بده بنوشد.
 

کتاب: زوربای یونانی / نوشته: نیکوس کازانتزاکیس / ترجمه : محمد قاضی

بسيار از افراد وطن پرست هستند بي‌آنكه وطن‌پرستي آنها اصلا هزينه‌اي داشته باشد. من وطن پرست نيستم و نخواهم بود، ولو اينكه برايم گران تمام شود. بسياري از افراد به بهشت اعتقاد دارند و ميخ طويله الاغشان را در آنجا بر زمين كوبيده‌اند. من خري ندارم، لاجرم آزاده هستم. ..."

"تا نتواني خودت يك و نيم برابر شيطان باشي نمي‌تواني با شيطان مبارزه كني!"
كليه چيزهاي خوب اين دنيا از ابداعات و اختراعات شيطان است؟ زنان زيبا، بهار، بچه خوك سرخ شده و شراب
تو چرا نمي خندي ارباب؟ چرا اينطوري نگاهم ميكني؟ من اين جوري ام ديگر! در وجود من شيطاني هست كه داد ميزند و من هر چه او ميگويد ميكنم.هر بار كه من پكرم و دارم دق ميكنم او به سرم داد ميزند كه " برقص!" و ميرقصم و همين مرا تسكين مي دهد

کتاب: پنجاه و سه ترانه ی عاشقانه (مجموعه شعر)/ نویسنده : شمس لنگرودی